واقعیت اینه که خیلی وقته ننوشتم و به قدری قلمم خشک شده که تر کردنش برام سخته...ولی خب نوشتن کاری بود که من از بچگی شروع کردم...سوم دبستان که بودم یکی از شعرهام توی کتاب آهنگ بهاران چاپ شد. یادم نمیاد وقتی رفتم اون بالا دقیقا چه حسی داشتم ولی مطمنم داشتم تمام سعیم رو میکردم که شعرم رو درست بخونم...
و فکر کنم من و آبجیم تنها کسایی هستیم که با این تیکه از اون فیلم قهقهه میزنیم:
الان که به اون شعر فکر میکنم...واقعا لیاقت چاپ شدن نداشت...نمیدونم توش چی دیدن(: ولی شاید برای ی بچه هشت ساله...که دایره لغات کوچیکی داره،کافی بوده..(:به هر حال بهم ی انگیزه ای دادن که هزاران بار ممنونشونم♡[:
یکی از چیزایی که همیشه براش ذوق میکردم این بود که شعر من اول از همه توی لیست بود😂🤦🏻♀️
وسط پست بیراهه نوشت:بابت کیفت دوربین و فیلم بردار کمی داغان هم حرفی ندارم😂 فقط بگم که عاشق اونجاییم که جای خالیمو نشون میده😂🤦🏻♀️ محی میگه طرف خوابش برده(: ولی خب شاید ترفند فیلم برداری عه مثلا🤔 کی میدونه...!(:
من حتی تا چند سال پیش دست به مکاتبه هم زده بودم..
ولی خب واقعا جای پیشرفتی از طرف کانون ها ندیدم...(:
به نظرم برای نوشتن فقط باید کتاب خوند. البته که قطعا باید چهارچوب نوشتن رو هم یاد بگیری...البته که باید ی ذهن خلاق و باز داشته باشی....
به هر حال من زیاد توی نوشتن موفق نبودم و این یک واقعیته...
میخواستم ازتون خواهش کنم چند خطی برام بنویسید...
بنویسید تا نوشته هاتون رو بخونم که خیلی وقته خیلی از وبلاگا رو نخوندم...واقعا هم ازتون معذرت میخوام... بیان تو ی دورانی بهترین خونه ی من بود... من بهترین آدمای زندگیمو همینجا پیدا کردم...و حسابیییی ممنونشونم♡(:
میشه ی ذره برام قلمبه سلمبه حرف بزنید..؟
میشه ی تیکه ای از پست های این مدتتون رو که نخوندم ولی خیلی دوسش داشتیدش رو برام بفرستید...؟
میشه اگه راهی برای قلقلک دادن حس نوشتن سراغ داشتید بهم بگید...؟
میشه بهترین کتابی که تو زندگیتون خوندید رو بهم معرفی کنین...؟
